«Գարուն»-9, Դավիթ Գասպարյան «Ոսլեցոլ, թախծոտ քննարերգություն»էջ` 58, Երմոնիան Նարինջյան

Թեմա՝  Գրական, երաժշտական, թատերական, կինո և այլ հաղորդակցման միջոցներ Ենթաթեմա՝  Տպագիր նյութեր Տեսակ/ժանր՝  Ամսագիր Թանգարան՝  Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարան Նկարագրություն ՝  Ամսագրի գլխ. խմբագիր` Անժիկ Հակոբյան, պատ. քարտուղար` Լեվոն Անանյան: Շապիկի առաջին էջում` «Հին քաղաքում»-լուսանկարը` Վիգեն Վարդանյանի: Արտասովոր մարդկային ու բանաստեղծական ճակատագրի տեր գրող Մահարու ապրած կյանքին ու գործին է անդրադարձել Դ. Գասպարյանն իր հոդվածում, որտեղ նշվում է Չարենց բանաստեղծ-որբանոցի դաստարակի հետ ծանոթության մասին, որի ստեղծագործությունը դարձավ Մահարու պոեզիայի զարգացման կայուն ու անխարդախ հենարանը: Մահարու հիմնադրած«Հոկտեմբեր» միությունը 1925թ-ին արտասահմանից վերադառնալուց հետո ստանձնում է այդ միության ղեկավարությունը եվ վերանվանում «Նոյեմբեր»:«Մրահաս»ում Մահարին կայունացնում է իր խոսքի ոճն ու հնչերանգը, պատկերային ատաղձն ու տրամադրությունը, հաստատում է բանարվեստի իր դրվածքը: Չարենցը գրել է` «Մրգահասը» կարդալուց հետո իր երկարաշունչ տողերը: Երմոնյիա Նարինջյանն անդրադարձել է իր մանկության հուշերի այն հատվածին, երբ բնակվել են Երեվանի թուրքական թաղի փողոցներից մեկի համար 5 տանը,որի կողքին Աճեմյան ընտանիքն էր, Գուրգեն Մահարին իր մոր, երկու եղբոր` Խորենի եվ Սուրենի հետ միասին, որոնց Չարենցն հաճախ այցելել է: Նալբանդյան փողոցի առաջին նրբանցքի համար 5 տան բակը այլ էր, բոլորից տարբեր հուշագրի համար... Որովհետեվ նրա հողը տրորել էին երեք հսկաներ` Եղիշե Չարենցն ու երկու Աճեմյաններ` Մահարին եվ Վարդանը: Այդ օրերին նրան մնացել է իր հայրիկի նվիրած Չարենցի բանաստեղծությունների ժողովածուն մի քանի չփումները, Ե. Չարենցի ներկայությունը: Անվանաթերթի ներքեվում` ձախ կողմում ՉՏԹ կնիքն է: Էջ՝  96 Նյութը՝  թուղթ, տպագիր Ստեղծման/Արտադրման վայրը՝  Երևան Ստեղծման/Արտադրման ժամանակը՝  1983, սեպտեմբեր Չափս՝  26,5 սմ x 20 սմ Պահպանման վայր՝  Հայաստանի Հանրապետություն Շիֆր՝  3727 Հիմնական հաշվառանիշ՝  ՀՖ 6202