«Բանվոր»-70/17375/., «Չարենցը դիմակահանդեսում»էջ` 3-րդ

Թեմա՝  Գրական, երաժշտական, թատերական, կինո և այլ հաղորդակցման միջոցներ Ենթաթեմա՝  Տպագիր նյութեր Տեսակ/ժանր՝  Թերթ Թանգարան՝  Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարան Նկարագրություն ՝  Ե. Չարենցը շատ է սիրել հումորն ու կատակը: Ա. Ստեփանյանի հուշը Լենինականի լուսբաժնի դահլիճում կայացած դիմակահանդեսին է վերաբերում, որի արտասովոր մասնակիցն է եղել Ե. Չարենցը : Հուշագիրը պատմում է, որ Լենինական այցելություններից մեկի օրերին Անդրանիկ Մխիթարյանի հետ Չարենցը անցել է լուսբաժնի մոտով եւ լսել նվագի ձայներ: Տեղեկանալով դիմակահանդեսի մասին` ցանկություն է հայտնել մասնակիցը դառնալ: Լսելով, որ առանց դիմակի ներս չեն թողնի, այդ պահին պատահմամբ փողոցով անցնող մի գյուղացու ուլիկին բռնում, ուսերին առնում ու սլանում է դպեի դահլիճ: Դահլիճի կենտրոնը չհասած, ուլիկը` վախից թե զարմանքից ձայնը գլուխն է գցել: Չարենցը մի պտույտ գործելով, նույն թափով դահլիճից դուրս է գնում: Մի կին թե «Վայ, ափսոս, մրցանակը տարան....» «Ով էր այդ հանդուգնը` Ա. Մխիթարյանից բացի ոչ ոք չիմացավ»,- ավարտում է հուշը Ա. Ստեփանյանը: Առաջին էջի վերին եզրի մոտ ՉՏԹ կնիքն է: Հեղինակ՝  Ա. Ստեփանյան Էջ՝  4 Նյութը՝  թուղթ, տպագիր Ստեղծման/Արտադրման վայրը՝  Երևան Ստեղծման/Արտադրման ժամանակը՝  1987, մարտի 25 Չափս՝  60 x 42 սմ Տպարան՝  ՀՍՍՀ Հրատպետկոմի Լենինականի Գ.Հանեսօղլյանի անվ. 4տպ Պահպանման վայր՝  Հայաստանի Հանրապետություն Շիֆր՝  4238 Հիմնական հաշվառանիշ՝  ՀՖ 6485