«Գրական թերթ»-12, «Պատմում է Դավիթ Մալյանը»

«Գրական թերթ»-12, «Պատմում է Դավիթ Մալյանը»

Թեմա՝  Գրական, երաժշտական, թատերական, կինո և այլ հաղորդակցման միջոցներ Ենթաթեմա՝  Տպագիր նյութեր Տեսակ/ժանր՝  Թերթ Թանգարան՝  Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարան Նկարագրություն ՝  4-րդ էջում հուշագիրն իր հուշապատումը համարում է «ինքնանամե», ինչպես գրում է Ա. Գրիգորյանը: Մալայանի պատումն սկսվում է Ա. Իսահակյանով ու Չարենցով: «Համեստորեն մնալով մեկ-երկու հանդիպման սահմաններում, դերասանն ասում է, այնքան և այնպես, որ երևում է Չարենցը՝ չիմացող- չճանաչողի համար մի փոքր տարօրինակ ու զարմանալի. իսկ մենք, որ բարեբախտություն ենք ունեցել նրա ժամանակակիցն ու զրուցակիցը լինելու, վերստին զգում ենք այն, ինչը միայն իրենն էր ՝ Չարենցինը: Ա. Գրիգորյանը ափսոսանք է հայտնում թե, ինչու Մալյանը քիչ է գրել Չարենցի մասին: Չարենցը լայն շփում է ունեցել մեր թատրոնի և նրա ճանաչված գործիչների հետ: Դա զգացվում է նաև Մալյանի խոսքից: Նա կարող էր ավելին ասել: Հոդվածագիրը նշում է նաև Մալյանի խոսքից: Հոդվածագիրը նշում է, որ մեր գրականությունը խիստ աղքատ է հուշագրություններով: Հեղինակ՝  Ա. Գրիգորյան Նյութը՝  թուղթ Պահպանման վայր՝  Հայաստանի Հանրապետություն Շիֆր՝  1653 303 Հիմնական հաշվառանիշ՝  Թ/Ա ՀՖ 4356