«Գրական թերթ»-17 /2323/., «Մեր հավերժական ուղեկիցը»էջ`1-2

Թեմա՝  Գրական, երաժշտական, թատերական, կինո և այլ հաղորդակցման միջոցներ Ենթաթեմա՝  Տպագիր նյութեր Տեսակ/ժանր՝  Թերթ Թանգարան՝  Եղիշե Չարենցի տուն-թանգարան Նկարագրություն ՝  Հոդվածից առաջ տպագրված է Արփենիկ Չարենցի խմբագրությանը տրամադրած բանաստեղծի անտիպ էջերից երկու պատառիկ` «Խստաբարո Դանթեն օ, չէր մերժում սոնետը» եւ «Արփիկին»1934, 7.26, Երեւան գիշեր»: Հոդվածագիրը նշում է, որ Չարենցի հայտնությունը առաքյալի հայտնություն էր` դաջված մեր բազմադարյան գրականության մագաղաթյա էջերին եւ նրա նահատակությունը դաժան իրողություն եվ նրա ապրած տարիների փառքը դարձյալ առաքելական: Հայ գրականության պատմության մեջ, թերեւս չկա մի ուրիշ բանաստեղծ, որն այդքան բազմալար ու բազմաձայն թրթռա հոգիների մեջ: Իր հակասական ու բարդ ճանապարհին Չարենցը երբեք չկորցրեց սեփական ձեռագիրն ու ինքնատիպությունը, ստեղծեց շատ արժեքավոր գործեր, հասավ «Էպիքական լուսաացին» եւ «Գիրք Ճանապարհիի, իմաստնությանը, կամ ինչպես ինքն է ասում`«Մի ջինջ պարզության, որ ձեռք է բերվում դժվար վարժությամբ».... Ա. Մարտիրոսյանն իր խոսքն ավարտում է` «...բանաստեղծի կարոտ մեր օրերում այդ դիմանկարի թիկունք ներկայությունը ապրեցնելու չափ անհրաժեշտ է» տողով: Առաջին էջի վերին եզրի մոտ ՉՏԹ կնիքն է: Պահպանման վայր՝  Հայաստանի Հանրապետություն Շիֆր՝  4247 Հիմնական հաշվառանիշ՝  Հֆ 6493